پپتیدهای ضد میکروبی، به عنوان سلاح‌های طبیعی بدن برای مقابله با عفونت‌ها، از دیرباز مورد توجه محققان بوده‌اند. این مولکول‌های کوچک پروتئینی، با توانایی نفوذ به غشای سلولی باکتری‌ها و قارچ‌ها، نقش مهمی در سیستم ایمنی ایفا می‌کنند. با این حال، یکی از چالش‌های اصلی در استفاده از پپتیدهای ضد میکروبی به عنوان دارو، «آسیب رساندن آن‌ها به سلول‌های سالم بدن» است.
محققان دانشگاه تگزاس، در این مقاله که دو روز پیش (۱۰ مرداد) در مجله‌ی nature medicine به چاپ رسیده است، موفق به توسعه روشی نوین برای بررسی فوق‌سریع بیشتر از ۵.۷ میلیون نوع مختلف از یک پپتید ضد میکروبی شده‌اند. این روش که بر پایه‌ی یادگیری ماشین (machine learning) است، با تمرکز بر پپتید پروتگرین-1، به دانشمندان این امکان را داده است تا اهمیت هر بخش از توالی این پپتید را در تعیین فعالیت و انتخاب‌پذیری آن بررسی کنند و نهایتا هم نوعی از آن پپتید را شناسایی کنند که کمترین میزان سمیت را برای سلول‌های سالم بدن انسان دارد!
این دستاورد، گام بزرگی در جهت بررسی و انتخاب داروهای جدید، بهینه‌تر، کم‌ضررتر و نهایتا هم موثرتر، برای مقابله با عفونت‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک‌ها محسوب می‌شود. با درک بهتر مکانیسم عملکرد پپتیدهای ضد میکروبی و شناسایی ویژگی‌های ساختاری موثر بر فعالیت آن‌ها [که در این مقاله به خوبی تشریح شد]، می‌توان پپتیدهای جدید بیشتری را با ویژگی‌های مطلوب‌تر طراحی کرد.
منبع: nature.com
